پوشش الكیدی یا اپوكسی برای همه آشناست ولی كسی تا به حال نام پوشش دی اكسید تیتانیم یا متیل اتیل كتون به گوشش نخورده است . در این فصل ، انواع رزین یا پلیمرهای مورد استفاده در پوشش بهمراه نقاط ضعف و قوت آنها بحث می شود . حتی در یك خانواده پوشش ، ممكن است پوششهای با خواص فیزیكی و شیمیایی كاملاً متفاوت وجود داشته باشد . یكی از جذابیتهای علم پلیمر ، گسترده بودن آن است مثلاً تغییرات جزئی در ساختار مونومر یك اكریلیك ، پلیمری با خواص كاملاً متفاوت ایجاد خواهد كرد. اپوكسی ممكن است سخت و شكننده یا نسبتاً نرم و انعطاف پذیر باشد . در این بحث های كلی بایستی مواظب استثناها بود .

رزین ها  و روغن های طبیعی :

قرنها است كه از این مواد برای ساخت پوشش تزئینی و محافظ استفاده  می شود . این مواد از منابع طبیعی نظیر باقیمانده گیاهان ، حیوانات و فسیلها بدست می آیند . هر چند روغنهایی مثل روغن بزرك یا روغن ماهی ، رزینهای طبیعی هستند ولی به صورت جداگانه توضیح داده می شوند .

رزین های طبیعی :

بسیاری از رزینها طبیعی از شیره درختان حاصل می شوند كه برای حفاظت درخت در برابر بریدگیها و زخمها از آن تراوش می نماید . بسیاری از آنها دارای گروه عامل كربوكسیل و اسیدی هستند كه اسیدی بودن آن برحسب عدد اسید بیان می شود (میلیگرم هیدروكسید پتاسیم لازم برای خنثی كردن اسید یك گرم رزین). رزین های طبیعی معمولاً وزن ملكولی نسبتاً بالا و در حالت خالص در دمای اطاق ، جامدند ، اغلب برای تولید روغن جلا ، آنها را با مقادیر مختلف روغن نباتی ، حرارت می دهند. رزین طبیعی باعث سختی ، جلا ، مقاومت در برابر رطوبت و بهبود زمان خشك شدن می شود در حالیكه روغن نباتی باعث انعطاف پذیری و دوام می شود .

المی ، كوپال ، دامار و روسین نمونه هایی از رزین های طبیعی هستند كه از درختان ، گیاهان و فسیلها بدست می آیند .

المی رزین نرم دارای محدوده ذوب C 120 – 80 و عدد اسید پایین  (35 - 20) است كه از درختی در فیلیپین بدست می آید . با بسیاری از رزینها و حلالها سازگار است و به لعاب و جلا ، انعطاف پذیری می بخشد .

بر خلاف المی ،كوپال ماده سخت دارای وزن ملكولی بالا و دمای ذوب بالا  (C 149) است و عدد اسید آن در انواع نیوزیلندی 50 و در انواع آفریقای مركزی 140 است . دارای مواد فسیل شده كه از درختان مختلف TROPICAL بدست می آید می باشد كه اگر تحت دما و فشار ، تقطیر نشود كاربرد كمی خواهد داشت . پس از تقطیر ، جلاهای با دوام و مقاومت اتمسفری عالی تولید می نماید . كوپال مانیلی كه در فیلیپین یا هند شرقی بدست می آید فسیل نیست بلكه از Tapping درختان زنده بدست       می آید كه تا حدی نرمتر از كوپال فسیلی و در الكل قابل حل است . انواع فسیلی    سخت تر نیز در دسترس می باشد .

دامار رزین نسبتاً نرمی با محدوده ذوب C113 – 70 و عدد اسید پایین (30 - 20) است . دامار از درختان خاصی در هند شرقی بدست می آید و حتی در حلالهای هیدروكربنی ضعیف نیز قابل حل است .

این ماده برای جلاها ، لعاب های نیتروسلولزی و حتی به عنوان اصلاح كننده در پوشش های الكیدی خاصی استفاده می شود . دامار براقیت و دوام رنگ را بهبود  می بخشد.

روسین كه به كولوفونی نیز معروف است یكی از كاربردی ترین رزین های طبیعی است كه دارای نقطه ذوب حدود C80 است . بسیار اسیدی( دارای عدد اسید 180 - 150) و در الكل و هیدروكربنها قابل حل است . از Pine درختان تراوش می شود و بصورت DOMESTICALLY می تواند بدست آید . از نظرشیمیایی دارای مشتقات فنان ترین (هیدروكربن آروماتیك چند   هسته ای) نظیر اسید ابتیك (شكل 5-1)است.

روسین معمولاً مقاومت ضعیفی در برابر آب و قلیاها دارد ، با گذشت زمان اكسید   می شود تا حدی TACKY است . بخاطر این نواقص ، اغلب از روسین بعنوان PRECURSOR در ساخت دیگر رزین ها استفاده می شود . وقتی روسین با گلیسرول یا دیگر الكل های پلی هیدریك واكنش بدهد به محصولی بنام GUM استری تبدیل می شود كه ماده ای سخت و برای تولید جلا از آن استفاده می شود . واكنش ، بین گروه اسیدكربوكسیلیك (- COOH) روسین و گروه هیدروكسیل گلیسرول برای تولید استر با وزن ملكولی بالاتر ، انجام می پذیرد.

وقتی روسین با ایندریك مالئیك (شكل 5-2) و سپس با گلیسرول (شكل5-3) واكنش بدهد استرهای مالئیك روسینی ایجاد می شود . عدم اشباع CONJUGATED روسین اولیه حذف می گردد بنابراین دوام رنگ بیشتر می شود و محصول كه دارای وزن ملكولی بالاتر است  TACKINESS روسین را ندارد . استرهای مالئیك روسین همراه با روغن های نباتی برای تولید چسب هایی كه به مرور زرد نخواهد شد ، برای بهبود براقیت و سختی الكیدها و در ساخت جلاها استفاده می شوند . شلاك یك رزین طبیعی است كه نسبت به موادی كه تاكنون توضیح داده شد دارای منشاء كاملاً متفاوت می باشد . شلاك EXCRETION حشره LAC است كه بومی هند و تایلند  می باشد.